W rytmie współczesnego życia często zapominamy o wpływie alkoholu na testy. Czasami, po otrzymaniu skierowania, wieczorem idziemy z przyjaciółmi na relaks, odpoczynek, gdzie często, chcemy tego czy nie, ale zapominamy o analizach. Fakt, że alkohol może wpływać na testy, wielu pamięta tylko rano, w przeddzień testu. Obecnie kultura picia piwa czy wina jest szeroko rozpowszechniona. W poszczególnych miastach na całym świecie są organizowane festiwale - słynny Oktoberfest czy Święto wina w Zielonej Górze. Rodzaje alkoholu Podstawowy podział jest uzależniony od tego, jak duże stężenie czystego alkoholu jest w poszczególnym napoju. Dzięki uprzejmości wydawnictwa Pascal publikujemy fragment historii kobiety uzależnionej od alkoholu. Z najnowszych badań wynika, że 700-900 tys. osób w Polsce jest uzależnionych od alkoholu. Mężczyźni w naszym kraju spożywają średnio trzy razy więcej alkoholu od kobiet, ale alkoholizm występuje u obu płci. Książka "Alkohol. po spożyciu alkoholu człowiek staje się bardziej odważny i lekkomyślny, może stać się bardziej otwarty i szczery, z łatwością nawiązywać kontakty lub odwrotnie stać się konfliktowy i mieć trudności w relacji z inną osobą, może pojawić się agresja po alkoholu oraz zdenerwowanie bez powodu, osoba w stanie nietrzeźwości Nadużywający alkoholu zapadają również na ostre i przewlekłe zapalenie nosogardzieli, zatok obocznych nosa. Schorzenia te objawiają się uporczywymi bólami głowy, męczącym kaszlem, chrypką, stanami podgorączkowymi i gorączkowymi, dusznością, ogólnym osłabieniem, wzmożoną pobudliwością. Zaburzenia układu odpornościowego. penggunaan listrik berikut yang dapat membahayakan keselamatan adalah. Szczepienie jest to zabieg profilaktyczny, który ma na celu zwalczanie niektórych chorób zakaźnych. Często osoby, u których zostało wykonane szczepienie zastanawiają się, czy wolno im spożywać alkohol przed lub po zaaplikowaniu szczepionki. Alkohol etylowy obniża odporność organizmu, tak jak i szczepionka. Ich łączne zastosowanie może sprzyjać rozwojowi wtórnej infekcji. Spożywanie alkoholu przy wykonywanym szczepieniu może wpływać także na pojawiające się działania niepożądane po szczepionce spis treści 1. Spożywanie alkoholu po szczepieniu 2. Odczyny poszczepienne a alkohol 1. Spożywanie alkoholu po szczepieniu Na rynku farmaceutycznym dostępnych jest wiele różnych szczepionek, na różnego rodzaju choroby zakaźne. Niektóre z nich to szczepionki obowiązkowe, inne to szczepienia zalecane. Wyróżniamy różnego rodzaju szczepionki, w zależności od ich postaci i drobnoustrojów w niej zawartych. Mogą to być żywe drobnoustroje o osłabionej zjadliwości, tzw. atenuowane szczepionki, martwe drobnoustroje bądź anatoksyny – toksyny drobnoustrojów pozbawione zjadliwości. Bez względu na typ szczepionki, jej zadaniem jest wytworzenie w organizmie odporności czynnej na dany drobnoustrój wywołujący chorobę. Bezpośrednio po podaniu szczepionki układ odpornościowy jest osłabiony, ale po krótkim czasie nasilone jest jego działanie. Chociaż po szczepieniu nie jest przeciwwskazane przyjmowanie alkoholu, to jednak nie zaleca się jego spożywania. Dlaczego? Alkohol bowiem obniża odporność organizmu. Następuje ograniczenie aktywności białych ciałek krwi, które odpowiedzialne są za zwalczanie infekcji powstających w organizmie. Osłabiony system odpornościowy nie jest w stanie wtedy prawidłowo funkcjonować, co powoduje większą podatność na zakażenia drobnoustrojami – bakteriami, wirusami, grzybami lub innymi. Przyjmowanie napojów alkoholowych, szczególnie w dużych ilościach, bezpośrednio przed lub po wykonaniu szczepienia, powoduje jeszcze silniejsze osłabienie układu odpornościowego. Niektóre szczepionki przyjmowane są w postaci doustnej. Spożycie alkoholu może wpłynąć na ich wchłanianie z przewodu pokarmowego. Zobacz film: "Powikłania po szczepieniach" 2. Odczyny poszczepienne a alkohol Często zastanawiamy się czy szczepienie jest bezpieczne. Każde zaaplikowanie szczepionki może wiązać się z pojawieniem się pewnych działań niepożądanych. Nie u wszystkich się one pojawiają. Jeżeli już wystąpią, to należą najczęściej do nich: powiększenie węzłów chłonnych, objawy miejscowe (w miejscu wkłucia): zaczerwienienie, obrzęk, bolesność, naciek, objawy ogólne: gorączka, złe samopoczucie, bóle głowy i mięśni, wysypki, pokrzywki. Spożywanie dużej ilości alkoholu w okresie przyjmowania szczepionki może nasilić te objawy lub przyczynić się do ich pojawienia się. Po szczepionkach mogą pojawić się także pewne powikłania czy niepożądane odczyny poszczepienne (NOP). Zaliczamy do nich: objawy z ośrodkowego układu nerwowego (OUN): encefalopatia, zapalenie mózgu, drgawki, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, bóle stawów, zapalenie ślinianek, zapalenie jąder, gorączka powyżej 39 stopni Celsjusza, tzw. krzyk mózgowy (płacz lub krzyk o wysokim tonie, trwający dłużej niż 3 godziny i pojawiający się 6-18 godzin po szczepieniu), małopłytkowość, posocznicza, wstrząs septyczny, inne. Najczęściej pojawiają się one w wyniku zastosowania nieodpowiedniej szczepionki, tzn. przeterminowanej czy błędu przy podawaniu szczepionki, a także w wyniku reakcji indywidualnej organizmu na daną szczepionkę. Nie jest potwierdzony wpływ spożywania alkoholu na ich pojawienie się, ale może być on czynnikiem im sprzyjającym, ze względu na działania osłabiające na organizm oraz wypłukujące składniki mineralne. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Alkohol zmienia zachowanie i życie człowieka. Po wypiciu wysokoprocentowego trunku zachowujemy się inaczej niż zwykle. Osoby zahamowane stają się bardziej rozluźnione, smutne – stają się weselsze, nieśmiałe – pewne siebie, ciche – hałaśliwe. Niektórzy piją właśnie po to, by poczuć się choć przez chwilę inaczej niż na co dzień. Alkohol staje się panaceum na problemy, środkiem uśmierzającym ból, sposobem na dobry humor. Niestety pseudokorzyści wynikające z picia alkoholu bardzo szybko ustępują miejsca szkodom alkoholowym. Alkoholik zaczyna robić rzeczy, których na pewno unikałby na trzeźwo. Popełnia coraz więcej błędów, krzywdzi siebie i szkodzi innym. Niszczy to, co wartościowe – rodzinę, pracę, własny kręgosłup moralny. Alkohol wciąga umysł w pułapkę i oszukuje, a człowiek daje się mamić iluzją przyjemnego i bezproblemowego życia z butelką w ręku. spis treści 1. Wpływ alkoholu na organizm człowieka 2. Alkohol a zmiana zachowania 3. Alkohol a zmiany osobowości 1. Wpływ alkoholu na organizm człowieka Alkohol etylowy sprawia, że człowiek czuje się, przynajmniej na krótko, szczęśliwszy, łatwiej nawiązuje kontakty towarzyskie, staje się bardziej rozmowny. Etanol należy do grupy depresantów, co nie oznacza, że prowadzi do depresji. Etanol hamuje pracę ośrodkowego układu nerwowego, sprawiając, że impulsy wędrują wolniej wzdłuż włókien nerwowych. Człowiek pod wpływem alkoholu staje się bardziej odprężony i pewny siebie, przy czym refleks i ogólna sprawność spada. Mowa staje się poplątana, a ruchy niezdarne. Alkohol wpływa też na gęstość tkanki i płynów w uchu, która odpowiada za stan równowagi. Z tego też względu, im więcej wypije się wódki, piwa czy wina, tym większe trudności z utrzymaniem pionu – kołyszemy się, chwiejemy i zataczamy. Metabolity alkoholu, np. aldehyd octowy, rozszerza naczynia krwionośne i sprawia, że odczuwa się gorąco. Rozszerzenie naczyń krwionośnych wokół mózgu skutkuje nieprzyjemnym bólem głowy. Zobacz film: "Kiedy należy zgłosić się do psychiatry?" Etanol podnosi ciśnienie krwi i przyspiesza tętno. Alkohol jest bardzo szybko wchłaniany do układu pokarmowego, a potem do krwi i wszystkich komórek ciała. Detoksykacja organizmu odbywa się w wątrobie, dlatego osoby uzależnione od alkoholu bardzo często cierpią z powodu uszkodzenia tego organu – z powodu marskości wątroby. Alkohol zmniejsza zahamowanie i rozbudza seksualnie. Podnosi libido, ale jednocześnie zmniejsza wrażliwość układu nerwowego, dlatego mimo wysokiego podniecenia seksualnego, mogą pojawić się problemy z erekcją. Alkohol niszczy neurony. Alkoholicy skarżą się na luki pamięciowe (palimpsesty), zaburzenia pamięci i koncentracji. Wykazują też mniejszą wrażliwość na bodźce słuchowe, wzrokowe czy dotykowe. Nałóg alkoholowy przyczynia się też do zachorowań na choroby przenoszone drogą płciową, uprawdopodabniając przygodne kontakty seksualne bez zabezpieczenia. Etanol ma negatywny wpływ na układ immunologiczny człowieka, powodując osłabienie i mniejszą odporność na różne czynniki patogenne. 2. Alkohol a zmiana zachowania Alkohol rozluźnia, znosi smutek, polepsza nastrój i zniekształca rzeczywistość, czyli oszukuje. Jednostka pod wpływem alkoholu wykonuje czynności, jakich nigdy by się nie dopuściła na trzeźwo – urządza awantury, staje się agresywna, bije, stosuje przemoc psychiczną i fizyczną, kradnie, wdaje się w bójki, zdradza, podejmuje nieprzemyślane decyzje finansowe, staje się rozrzutna, wchodzi w konflikt z prawem. Alkohol stopniowo przejmuje wolną wolę człowieka i funduje beztroski, prosty i tylko na pozór bezproblemowy świat. Alkoholik wpada w pułapkę nałogu. Traci kontakt z rzeczywistością, przestaje myśleć logicznie, bo etanol pobudza irracjonalno-magiczną część umysłu, odpowiadającą za marzenia, fantazje i pragnienia. Rozwija się myślenie życzeniowe, w którym potrzeby i zamiary mylą się z realnymi faktami. Człowiek zaczyna wierzyć, że wystarczy przestać myśleć o kłopotach, by zniknęły z życia. Gdy pojawiają się pierwsze szkody alkoholowe (konflikty małżeńskie, kłopoty w pracy, trudności z wydolnością finansową itp.), alkoholik ulega złudzeniu, że wszystko będzie dobrze i uruchamia szereg mechanizmów obronnych – zniekształceń w myśleniu – które likwidują wiadomości o szkodliwych skutkach picia. Pojawia się system iluzji i zaprzeczania, który oddala perspektywę leczenia i pcha coraz bardziej w sidła nałogu alkoholowego. Alkohol wyjaławia i rozregulowuje życie emocjonalne. Na początku etanol stanowi źródło przyjemnych przeżyć, niweluje smutek, łzy, przygnębienie, żal, gniew, złość, stres, w zamian dając radość, szczęście, entuzjazm, optymizm, dobry humor i samopoczucie. Człowiek z czasem musi w sposób chemiczny regulować swój stan uczuciowy, bo nie potrafi już samodzielnie. Sztucznie się wycisza, sztucznie się pobudza. Chemiczne uśmierzanie przykrości za pomocą alkoholu obniża odporność na frustrację i cierpienie oraz przyczynia się do rozwoju uzależnienia. 3. Alkohol a zmiany osobowości W społeczeństwie funkcjonuje wiele mitów na temat alkoholizmu. Alkoholik nie jest wcale osobą z marginesu społecznego, to często osoba szanowana, mająca rodzinę i dobrą posadę w pracy. Alkoholik to osoba, która utraciła kontrolę nad ilością spożywanych napojów wysokoprocentowych, co w rezultacie prowadzi do nieakceptowanych społecznie zachowań, jak wyczyny chuligańskie, prowadzenie auta po pijaku, awantury, bójki czy obsceniczne zachowania. Nie są to reakcje zamierzone, dlatego alkoholicy przeżywają niejednokrotnie konflikt wartości. Chcieliby umieć pić towarzysko, a nie upijać się na umór. Jakie inne zachowania można zaobserwować u osób uzależnionych od alkoholu? Brak odpowiedzialności. Brak troski o innych. Nieumiejętność zarządzania własnym budżetem. Gwałtowny temperament. Impulsywność. Ustawiczna chęć zabawy. Zmiany osobowości. Tendencje do rozrzutności. Niskie poczucie własnej wartości wskutek efektów picia. Kłopoty w relacjach z ludźmi. Niekonsekwencja, niedotrzymywanie obietnic. Huśtawki nastrojów, nerwowość. Niezdolność przyznania się do błędów. Mitomania – patologiczne kłamstwa, by przedstawić się w lepszym świetle. Zaniki pamięci. W średnio zaawansowanej fazie choroby alkoholowej alkoholik zauważa szkodliwe konsekwencje picia, ale trudno mu przyznać się przed samym sobą, że ma problem z alkoholem, dlatego usprawiedliwia swoje picie za pomocą różnych mechanizmów obronnych, jak racjonalizacja, minimalizowanie problemu, zaprzeczanie, intelektualizacja, obarczanie innych winą za swoje błędy i porażki. Alkoholik szuka alibi dla swojego picia, a dobry system racjonalizacji i zaprzeczeń pomaga zachować szczątki dobrego mniemania o sobie. Z czasem osoba uzależniona zaczyna wierzyć w iluzje i kłamstwa, co wyhamowuje ją w próbach szukania pomocy, by wyjść z nałogu. Gdy pojawia się uzależnienie psychiczne, tak naprawdę alkoholik nie ma wyboru – musi pić, by poczuć się swobodnie. Brak alkoholu będzie napawał go lękiem i niepokojem. Co wówczas robić? Alkoholizm to choroba postępująca, chroniczna i śmiertelna. Najwłaściwszym sposobem pomocy alkoholikowi jest nakłonienie go do podjęcia leczenia, które polega na nauce funkcjonowania we wszystkich sferach życia bez alkoholu. Najlepsza terapia odwykowa to połączenie edukacji z psychoterapią grupową i włączanie odzyskujących trzeźwość do grup samopomocowych AA. Leczenie alkoholizmu zupełnie nie opiera się na medycznych środkach i farmakologii. Detoks stosuje się tylko na początku terapii, by odtruć organizm po długich ciągach alkoholowych. Zasadniczo terapia alkoholizmu bardziej przypomina naukę w szkole niż leczenie w szpitalu. Na kuracjach odwykowych jest więcej z treningu behawioralnego i interpersonalnego niż z sali szpitalnej. Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Mimo powszechnego przekonania o dobroczynnym wpływie niewielkich dawek alkoholu na zdrowie, nie ma rzetelnych dowodów potwierdzających tę tezę. Przeprowadzono natomiast setki badań, których wyniki jednoznacznie wskazują na negatywny wpływ picia na właściwie każdy narząd ludzkiego organizmu. Szacuje się, że nadużywanie alkoholu skraca życie średnio o 16 lat, ponieważ: alkohol powoduje wiele chorób i zmienia ich obraz, stwarzając problemy diagnostyczne, uzależnieni później zgłaszają się do lekarza; często, mimo konieczności, nie podejmują leczenia niebezpiecznych chorób somatycznych; leczą się niesystematycznie, alkohol zmniejsza skuteczność rutynowej terapii wielu chorób, alkohol zwiększa wypadkowość (również ze skutkami śmiertelnymi), ryzyko popełnienia samobójstwa przez osoby uzależnione jest 3–9 razy większe w porównaniu ze stwierdzanym wśród abstynentów, zatrucia alkoholem bywają śmiertelne. Układ nerwowy Na układ nerwowy człowieka składa się mózg i przebiegający wewnątrz kręgosłupa rdzeń kręgowy – czyli ośrodkowy układ nerwowy – oraz nerwy obwodowe, czyli wiązki komórek nerwowych przewodzące impulsy pomiędzy mózgiem i resztą ciała. Z uwagi na dużą zawartość tłuszczu w tych obszarach alkohol szczególnie intensywnie się tam gromadzi. Toksyczny wpływ etanolu oraz wynikające z picia niedobory mineralne i witaminowe powodują postępujące uszkodzenie i zaburzenie funkcjonowania tych obszarów. Negatywne konsekwencje długotrwałego picia występują w mniejszym lub większym stopniu u każdej uzależnionej osoby. Osoby pijące problemowo są obciążone znacznie większym ryzykiem udaru mózgu. Prawdopodobieństwo udaru niedokrwiennego jest u nich 1,6-krotnie większe, a krwotocznego ponad dwukrotnie większe niż u pozostałych. Udar niedokrwienny polega na nagłym odcięciu dopływu krwi do pewnych obszarów mózgu (z powodu zatkania naczynia doprowadzającego), zaś udar krwotoczny – z rozlania się krwi poza naczynie krwionośne. Ryzyko krwawień rośnie głównie ze względu na większą częstość urazów głowy. Upadki bywają w stanach upojenia wyjątkowo niebezpieczne, ponieważ zatrucie alkoholowe powoduje zaburzenia koordynacji ruchowej oraz wyłącza odruchy odpowiedzialne za minimalizowanie skutków urazu. Osoby trzeźwe, upadając, odruchowo chronią głowę i się podpierają, zmniejszając siłę uderzenia. Upadający człowiek, który jest pod wpływem alkoholu uderza o podłoże bezwładnie, całym ciężarem ciała, zaniedbując ochronę głowy. Ponadto u osób uzależnionych częściej się obserwuje nieprawidłowe krzepnięcie krwi. Za produkcję tak zwanych czynników krzepnięcia odpowiada wątroba, wrażliwa na uszkodzenie alkoholem. Upośledzenie wydolności tego narządu sprawia, że nie produkuje on właściwej ilości białek, które w normalnych warunkach, w przypadku zranienia naczynia krwionośnego, zamykają je, tworząc skrzep. Każde krwawienie, również do mózgu, przy niesprawnym układzie krzepnięcia trwa dłużej, obejmuje większy obszar i przynosi znacznie więcej nieodwracalnych szkód. Regularne spożywanie alkoholu powoduje u 30% osób uzależnionych zanik robaka móżdżku. Móżdżek jest częścią mózgowia znajdującą się w tylnej dolnej części czaszki, zaś robak jest jego środkową częścią odpowiedzialną za utrzymywanie równowagi. Charakterystyczny dla osób nadużywających alkoholu niepewny, chwiejny chód z szeroko rozstawionymi stopami (tzw. chód na szerokiej podstawie) jest właśnie objawem postępującego uszkodzenia móżdżku. Inne problemy, to zaburzenia równowagi oraz niezborność ruchów, a także drżenie rąk utrzymujące się nawet w okresie długotrwałej abstynencji. Dochodzi do upośledzenia wykonywania szybkich, skoordynowanych ruchów, a gesty stają się niezgrabne i nadmiernie „zamaszyste”. Mogą się pojawiać problemy z mową w postaci tak zwanej mowy skandowanej, modulacją przypominającej okrzyki. Nie opracowano metody swoistego i przyczynowego leczenia cierpiących na tę chorobę. Podobnie jak w przypadku zaników korowych, zdolności regeneracji móżdżku pozostają umiarkowane. Zmniejszenie nasilenia objawów jest możliwe pod warunkiem uzupełnia niedoborów mineralnych i witaminowych oraz rygorystycznej abstynencji. Stan zdrowia pacjenta często komplikuje towarzysząca alkoholowemu uszkodzeniu móżdżku polineuropatia obwodowa. Występuje ona u niemal 50% uzależnionych. Im większa jest ilość i częstość spożywanego alkoholu, tym ryzyko zachorowania jest większe. Przyczyn upatruje się w niedoborach niezbędnych składników odżywczych, przede wszystkim witaminy B1. Choroba polega na uszkodzeniu nerwów obwodowych i zaburzeniu przewodzenia przez nie impulsów. Początkowo pojawiają się niewielkie mrowienia i drętwienia w okolicy stóp, w cięższych przypadkach również dłoni. Następnie dołączają się zaburzenia czucia, w tym tzw. czucia głębokiego, czyli świadomości położenia części ciała, gdy wyłączona jest kontrola wzroku. W zaawansowanej postaci polineuropatii pojawiają się dolegliwości bólowe, głównie kończyn dolnych w okolicy stóp i podudzi. Skóra na tym obszarze staje się cieńsza, łatwiej dochodzi do urazów, zranień i rozwoju zakażeń. Uszkodzenie nerwów skutkuje również znacznie nasiloną potliwością okolicy dłoni i stóp. Leczenie chorych na polineuropatię alkoholową – pod warunkiem zaprzestania picia alkoholu – jest dość skuteczne. W przypadku większości pacjentów regularne przyjmowanie witaminy B1 przynosi znaczną poprawę i ustąpienie większości objawów. Im bardziej zaawansowana i przewlekła jest choroba w momencie rozpoczęcia farmakoterapii, tym rokowanie jest gorsze, dlatego możliwie wczesne włączenie leczenia zwiększa szanse na pełne wyzdrowienie. Przewód pokarmowy Wątroba Metabolizm alkoholu zachodzi przede wszystkim w wątrobie, ze średnią szybkością około 10 g/h. Wypity alkohol jest częściowo rozkładany już w żołądku, jednak większość przyjętej dawki dociera do wątroby, gdzie przy pomocy enzymu – dehydrogenazy alkoholowej – jest przetwarzany do aldehydu octowego. Powstały aldehyd jest natomiast metabolizowany przez kolejny enzym – dehydrogenazę aldehydową – do kwasu octowego, z którego ostatecznie powstaje obojętny dla organizmu dwutlenek węgla i woda (patrz schemat). alkohol etylowy ↓ dehydrogenaza alkoholowa ↓ aldehyd octowy ↓ dehydrogenaza aldehydowa ↓ kwas octowy CO2 + H2O Aby oszacować, w uproszczony sposób, stężenie alkoholu we krwi po spożyciu znanej jego ilości: mnożymy masę ciała przez 70% w przypadku mężczyzn i 60% w przypadku kobiet, otrzymując masę płynów ustrojowych. Liczbę promili alkoholu we krwi obliczamy dzieląc ilość spożytego alkoholu (w gramach) przez ilość płynów ustrojowych: liczba promili = ilość spożytego alkoholu (g) 70/60% x masa ciała Przygotowane przez Państwową Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA) „Alkoholowe liczydełko” pozwala na dokonanie znacznie dokładniejszych obliczeń. Ponieważ to wątroba jest zaangażowana w najwyższym stopniu w gospodarkę alkoholem, jest również głównym narządem, w którym zachodzą negatywne zmiany w wyniku picia. Stłuszczenie wątroby rozwija się u niemal wszystkich osób uzależnionych (90–100%), a współistniejąca otyłość dodatkowo zwiększa to ryzyko. U kobiet choroba rozwija się i postępuje szybciej niż u mężczyzn. Zwykle, jeśli funkcja narządu nie jest zaburzona, poza powiększeniem wątroby stwierdzanym w badaniu przedmiotowym lub ultrasonograficznym (USG) ma ona przebieg bezobjawowy. Wiadomo jednak, że dochodzi wtedy do powstawania toksycznych lipidów (tłuszczów), które docierają do mózgu i uszkadzają tam komórki nerwowe, co powoduje pogorszenie funkcji intelektualnych. U 30% osób pijących intensywnie alkohol rozwija się marskość wątroby. Jest to postępująca, nieodwracalna i nieuleczalna choroba prowadząca do niewydolności tego narządu. Dochodzi wówczas do postępującego zatrucia całego organizmu substancjami, które u zdrowych osób są „zagospodarowywane i unieszkodliwiane”. Kontynuowanie spożywania alkoholu i narastanie objawów powoduje kolejne powikłania w postaci żylaków przełyku, nieprawidłowego krzepnięcia krwi, uszkodzenia mózgu toksynami – czyli tak zwanej encefalopatii wątrobowej. Wyłączenie pracy wątroby, nazywanej głównym laboratorium organizmu, prowadzi nieuchronnie do śmierci chorego, a 60% pacjentów umiera w ciągu czterech lat od ustalenia rozpoznania. W zasadzie jedyną metodą leczenia pozostaje wówczas przeszczep wątroby. Piwo, niesłusznie wyłączane przez niektórych z grupy napojów alkoholowych, wydaje się szczególnie sprzyjać rozwojowi marskości. Przełyk Intensywne picie alkoholu powoduje spustoszenie w całym przewodzie pokarmowym. Prowadzi do zapalenia błony śluzowej przełyku i pośrednio – jako powikłanie marskości wątroby – powstania żylaków tego narządu. Szerokie, przepełnione krwią żyły łatwo pękają, powodując bardzo niebezpieczne krwawienia. Szacuje się, że w wyniku pierwszego w życiu krwawienia z żylaków przełyku ginie ponad 1/4 chorych, a w przypadku nawrotu – nawet połowa z nich. Osoby uzależnione od alkoholu, a zwłaszcza palące papierosy, są obciążone dużym ryzykiem rozwoju raka przełyku. Jest to szczególnie niebezpieczna choroba. Objawy pojawiają się w bardzo zaawansowanym stadium choroby, a rokowanie jest bardzo niekorzystne. W ciągu pięciu lat od rozpoznania, mimo właściwego leczenia umiera 80% pacjentów. Żołądek Osoby uzależnione od alkoholu znacznie częściej chorują na zapalenie błony śluzowej żołądka i chorobę wrzodową. Kwaśna treść obecna w żołądku może, w przypadku braku odpowiedniej ochrony, uszkadzać jego wnętrze. Zdrowy narząd dysponuje mechanizmami obronnymi, zapobiegającymi jego zniszczeniu przez wydzielany kwas solny. Alkohol osłabia tę barierę, a dodatkowo stymuluje wydzielanie kwasu. Choroba wrzodowa powstaje w wyniku postępującego uszkodzenia błony śluzowej żołądka i wiąże się ze znacznymi dolegliwościami bólowymi, a także zwiększonym ryzykiem rozwoju raka tego narządu. Ponadto, zmniejsza się napięcie jednego z mięśni przewodu pokarmowego – dolnego zwieracza przełyku, co prowadzi do cofania się żrącej treści żołądkowej do przełyku, powodując uszkodzenie jego błony śluzowej i zgagę. U zdrowych osób ten prawidłowo funkcjonujący mięsień odpowiada za właściwy kierunek przemieszczania się treści pokarmowej (z przełyku do żołądka) i zapobiega jej przesuwaniu w przeciwnym kierunku. Regularne spożywanie dużych ilości alkoholu sprawia również, iż większe jest ryzyko krwawienia z żołądka, a nawet perforacji – czyli powstania otworu w jego ścianie. Perforacja wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej i zamknięcia powstałego ubytku. Wylewanie się kwaśnej i żrącej treści żołądkowej do jamy brzusznej powoduje ogromne spustoszenia i grozi poważnymi powikłaniami – również śmiertelnymi, ponadto chorobie tej towarzyszy ogromny ból. Trzustka Spożywanie alkoholu jest jedną z głównych przyczyn ostrego i przewlekłego zapalenia trzustki. Choroba ta objawia się silnym bólem nadbrzusza i upośledzeniem działania uszkodzonego narządu. W przypadku szczególnie niekorzystnego przebiegu nierzadko kończy się śmiercią, mimo wdrożenia intensywnego leczenia. Śmiertelność w ostrym zapaleniu trzustki szacuje się na około 15%. Podstawową funkcją, jaką spełnia trzustka, jest produkcja enzymów służących do trawienia pokarmu oraz wydzielanie insuliny – czyli hormonu regulującego stężenie glukozy we krwi. Jeżeli zostanie uszkodzona większa część tego narządu, dochodzi do nieprawidłowego trawienia i przyswajania substancji odżywczych z przewodu pokarmowego, w tym witamin i składników mineralnych. Ponadto z powodu upośledzenia produkcji insuliny następuje niekontrolowane zwiększenie stężenia glukozy we krwi i rozwija się cukrzyca. W zniszczonej alkoholem trzustce znacznie częściej dochodzi również do rozwoju raka, który jest chorobą o szczególnie niekorzystnym rokowaniu. Objawy pojawiają się w bardzo zaawansowanym stadium, co utrudnia wczesne rozpoznanie, a w ciągu pięciu lat od rozpoznania umiera, mimo leczenia, 95% chorych. Serce Szacuje się, że 45% przypadków kardiomiopatii rozstrzeniowej wynika z nadużywania alkoholu. Jest to ciężka i bardzo trudna do leczenia choroba mięśnia sercowego, która powoduje jego nieprawidłowe kurczenie się i w dużym stopniu upośledza pompowanie krwi. Niewydolność krążenia, będąca następstwem tej postaci kardiomiopatii, powoduje, iż 1/5 pacjentów cierpiących na tę chorobę umiera w ciągu pięciu lat od rozpoznania. Jedynym sposobem istotnej poprawy rokowania jest zaprzestanie picia alkoholu. Kolejnym problemem wynikającym z nadużywania alkoholu są zaburzenia rytmu serca. U zdrowych osób serce kurczy się regularnie, zwykle ze średnią częstością 60–90 uderzeń na minutę. Trujący wpływ etanolu, a także wynikające z picia niedobory potasu, magnezu i wapnia we krwi sprawiają, że praca serca jest nieregularna, a poszczególne jego części (przedsionki i komory), w przebiegu migotania przedsionków kurczą się w sposób nieskoordynowany. To sprawia, ze serce pracuje mniej wydolnie. Spożywanie alkoholu wiąże się również ze zwiększonym ryzykiem rozwoju nadciśnienia tętniczego. Już wypijanie powyżej 20 g czystego etanolu dziennie powoduje zwiększenie zagrożenia rozwoju tej choroby. Zaburzenia hormonalne Nadużywanie alkoholu może prowadzić do wielu zaburzeń hormonalnych. Toksyczne działanie etanolu powoduje uszkodzenie jąder, impotencję, utratę libido, zaś u kobiet prowadzi do zaburzeń miesiączkowania i owulacji. Ponadto u osób uzależnionych częściej stwierdza się zahamowanie funkcji tarczycy i jej niedoczynność objawiającą się spowolnieniem, zwiększeniem masy ciała, nietolerancją zimna, zaparciami i zwolnieniem pracy serca. Z powodu częściej występującej osteopenii, czyli mniejszej gęstości i mineralizacji kości, ryzyko złamań jest w populacji osób nadmiernie pijących większe. Dodatkowo, sprzyjając hiperkortyzolemii, alkohol zmniejsza wytrzymałość i twardość tkanki kostnej. Hyperkortyzolemia, nazywana w tym przypadku rzekomym zespołem Cushinga, wynika z nadmiernej produkcji kortyzolu przez nadnercza, a nieprawidłowe funkcjonowanie wątroby mogą dodatkowo pogłębiać ten stan. Objawami towarzyszącymi zwiększonemu stężeniu tego hormonu we krwi są: nadciśnienie tętnicze, otyłość centralna (odkładanie tkanki tłuszczowej głównie w okolicy tułowia i twarzy), zmniejszona odporność na zakażenia, kamica nerkowa i zaburzenia gojenia się ran. Zaburzenia hematologiczne Alkohol powoduje zaburzenia funkcji szpiku kostnego, w którym powstają komórki krwi, a także skraca ich życie i upośledza funkcje. Niedokrwistość (anemia) jest powszechna u osób uzależnionych i powoduje osłabienie, zmniejszenie wydolności organizmu i tolerancji wysiłku. Ponadto zwiększa ryzyko zawału serca i udaru mózgu poprzez upośledzenie transportu tlenu do narządów. Niedobór płytek krwi – małopłytkowość – odpowiedzialnych za jej krzepnięcie, powoduje występowanie i przedłużanie się krwawień, a także pojawianie się wybroczyn na skórze. Zaburzenia odporności Nadużywanie alkoholu sprzyja występowaniu rozmaitych zakażeń. Z powodu wyniszczenia organizmu i częstej obecności chorób współistniejących układ odpornościowy osób uzależnionych nie funkcjonuje prawidłowo. Częściej obserwuje się u nich zapalenie płuc, gruźlicę, wirusowe zapalenia wątroby, a także choroby autoimmunologiczne, czyli wynikające z agresji układu odpornościowego na własny organizm, z których najczęstsza jest łuszczyca. Nowotwory Nadużywanie alkoholu jest czynnikiem ryzyka rozwoju raka: języka, krtani, gardła, piersi, przełyku, jelita grubego i odbytnicy. Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 21:31 Przeważnie. Jednak są wyjątki. to akurat ciężko mi stwierdzić. ale wiem, ze język mu sie rozwiązuje i może powiedzieć dużo za dużo ;) ej69 odpowiedział(a) o 13:54 Zbyt dużo alkoholu, i możesz nagle zacząć za dużo gadać, ale według mnie nie zawsze jest to prawda. Ostatnio, jak miałam urodziny, parę osób zrobiło mi niespodziankę (mieszkam w internacie) no i się spiłam, a potem (dowiedziałam się następnego dnia) w połowie ponoć zaczęłam gadać same złe rzeczy na mojego byłego chłopaka, na temat mojego przyjaciela powiedziałam, że go nie lubię, nie wiem, czemu myśli, że go lubię, i że jest żałosny. Przypadek 1 z chłopakiem: rozumiem, spiłam się, zaczęłam gadać jaki to on nie jest, mówiłam prawdę, co mi na sercu leży. Tak więc szczerość tu była. Ale w przypadku drugim tak nie uważam, ani trochę, może chodziło mi o kogoś innego a oni inaczej pomyśleli? Tak więc chyba jednak nie zawsze mówi się prawdę, nie wszystko trzeba brać serio od ludzi po alko ;) blocked odpowiedział(a) o 21:31 Bo jest po alkoholu;D. Proste;) Ja na przykład nie robię się tak nie wiadomo jak szczera, co chcę żeby pozostało w tajemnicy to pozostaje, ale faktycznie gadam za dużo o różnych ludziach, to co myślę xD zazwyczaj tak. ja mówie rzeczy których nigdy bym nie powiedziala, bo sie boje blocked odpowiedział(a) o 14:48 najczesciej tak jest. czlowiek jak jest pijany to nic go nie obchodzi, robi i mowi zecfzy ktorych po czezwemy sie boi zrobic.. Człowiek pod wpływem alkoholu mówi to co myśli, a niekoniecznie to jest prawdą :) Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Strona główna Psychologia Zdrowie psychiczne Alkoholizm: objawy choroby alkoholowej Objawy alkoholizmu często mają charakter subiektywny, przez co w pierwszej fazie uzależnienia postronnym osobom trudno je rozpoznać. Diagnozę dodatkowo utrudnia fakt, że alkoholicy potrafią długi czas maskować symptomy swojej choroby, które stają się widoczne dopiero w zaawansowanej fazie alkoholizmu. Mimo wszystko jednak możemy rozpoznać objawy alkoholizmu u bliskiej osoby. Sprawdź, jak objawia się alkoholizm w wyglądzie i zachowaniu. Alkoholizm może zacząć się od codziennego wypijania 2 lampek wina (bądź 2 piw lub 50 g wódki). Spis treściAlkoholizm: objawyAlkoholizm: objawy związane z wyglądemAlkoholizm: objawy ostrzegawczeAlkoholizm: kto jest nim szczególnie zagrożony? Alkoholizm (choroba alkoholowa, uzależnienie od alkoholu) może rozwijać się długo i niepostrzeżenie. Często występuje trudność z ustaleniem granicy między upodobaniem do picia a niekontrolowanym przymusem sięgania po alkohol. Kolejnym czynnikiem utrudniającym diagnozę alkoholizmu jest poczucie wstydu – zarówno u osoby uzależnionej, jak i bliskich chorego, którzy nie chcą przyjąć do wiadomości, że jeden z członków rodziny wymaga pomocy w postaci leczenia alkoholizmu. Alkoholizm jest piętnem, ale im wcześniej zostanie rozpoznany, tym większe są szanse na powrót chorego do normalnego życia. Alkoholizm: objawy Alkoholizm rozpoznaje psychiatra, specjalista psychoterapii uzależnień, psycholog. Diagnozę stawia na podstawie zaobserwowanych objawów - niekiedy wystarczy jeden z nich, zwłaszcza gdy mówimy o zaawansowanej chorobie alkoholowej, w innych wypadkach musi wystąpić więcej niż jeden z poniższych czynników. Wśród objawów alkoholizmu wyróżniamy więc: Głód alkoholowy – to główny sprawca uzależnienia. Chory odczuwa silne pragnienie, przymus picia, bo jego zaprzestanie powoduje ogromny dyskomfort. Zespół abstynencyjny – występuje po przerwaniu picia alkoholu lub znacznym jego ograniczeniu. Objawy niepowikłanego zespołu abstynencyjnego to skoki ciśnienia tętniczego, zaburzenia rytmu serca, drżenie, nie tylko rąk, ale i całego ciała, nudności, wymioty, zlewne poty, uczucie napięcia, nadwrażliwość na dźwięki, lęki. W przypadku zespołu powikłanego dodatkowo występują napady drgawkowe, halucynacje, majaczenia, odwodnienie. Upośledzenie kontroli – trudności w unikaniu rozpoczęcia i zakończeniu picia, ograniczeniu ilości spożywanego alkoholu. Zwiększona tolerancja na alkohol – osoba uzależniona musi spożywać coraz większe dawki alkoholu, aby odczuwać ten sam efekt co wcześniej. Tolerancję można stwierdzić na podstawie prostego eksperymentu: jeśli ktoś ma 1,5 promila alkoholu we krwi i nie sprawia wrażenia pijanego, to jest to patologiczna tolerancja. Koncentracja życia na piciu – uzależniony całą swoją energię zużywa na zdobywanie i picie alkoholu oraz uwolnienie się od następstw jego działania. Zaniedbuje przy tym inne sfery życia, rezygnuje z hobby, zainteresowań, relacji z rodziną i przyjaciółmi. Uporczywe picie pomimo świadomości jego skutków – uzależniony zdaje sobie sprawę z konsekwencji zdrowotnych i społecznych swojego nałogu, nie zmienia jednak swojego zachowania. Stany depresyjne - stanowią nie tylko możliwy objaw, ale w niektórych przypadkach i przyczynę choroby alkoholowej. Jeśli nawet początkowo alkohol spełnia funkcję "rozweselacza", z czasem staje się kolejnym czynnikiem pogłębiającym stan depresyjny danej osoby. Regularne spożywanie alkoholu powoduje obniżenie nastroju, może prowadzić również do prób samobójczych - statystycznie 1 na 4 osoby popełniające samobójstwo nadużywa alkoholu. Paranoja alkoholowa - alkoholizm może poczynić ogromne straty w związku osoby uzależnionej - staje się ona chorobliwie zazdrosna, ma w związku z tym częste wahania nastroju, chce bez przerwy kontrolować partnera/partnerkę, oskarżając go/ją o zdradę. Alkoholik sprawdza prywatne wiadomości drugiej osoby, grzebie w jej rzeczach, żąda tłumaczeń dotyczących czasu spędzonego przez nią poza domem, może nawet się posunąć do śledzenia jej - ten rodzaj objawów został nawet osobno sklasyfikowany jako zespół Otella. Otępienie alkoholowe - objaw pojawiający się już w zaawansowanej fazie alkoholizmu, czasem po wielu latach picia, związany z alkoholowym zanikiem mózgu. U osoby z otępieniem alkoholowym dochodzi do silnego upośledzenia zdolności intelektualnych, choć w konkretnych przypadkach otępienie może dawać silniejsze lub lżejsze objawy. Otępienie alkoholowe oznacza ogólnie gorszą sprawnością intelektualną i fizyczną, zaburzenia pamięci, koncentracji, krytycyzmu. Zespół Korsakowa - przewlekła choroba wynikła z alkoholizmu. Osoba na nią cierpiąca jest zupełnie zdezorientowana - nie wie, jaki jest dzień, która godzina, gdzie się znajduje. Ma stałe i ogromne luki w pamięci, które wypełnia nieprawdziwymi opowieściami - nie są one jednak celowymi kłamstwami. Zespołowi Korsakowa nierzadko towarzyszy ogólne osłabienie, niedożywienie, wyniszczenie organizmu, mogące nawet prowadzić do śmierci. Alkoholizm: objawy związane z wyglądem Alkoholizm objawia się nie tylko w naszym zachowaniu, samopoczuciu, ale i wyglądzie. Napoje wyskokowe prowadzą do odwodnienia - wypijając litr piwa tracimy 1400 ml płynów. To odwodnienie widać na naszej skórze, która staje się "wyblakła", szara, za to zmarszczki i bruzdy nabierają wyrazistości. Alkohol rozszerza naczynka, powoduje opuchnięcia twarzy (na skutek limfy wypływającej z powiększonych przez alkohol naczyń krwionośnych do skóry twarzy). Pojawiają się także zaczerwienia na skórze, oczy stają się podkrążone. Alkoholizm sprawia również, że ludzie pijący stają się... szczuplejsi. W tym akurat przypadku utrata wagi nie jest powodem do zadowolenia, ponieważ wiąże się ze spowolnieniem możliwości organizmu do syntezy białka. Tymczasem nasza tkanka mięśniowa jest tym większa, im większa zdolność organizmu do wiązania białka właśnie. Alkohol zaostrza także objawy łuszczycy. Spożywanie alkoholu - konsekwencją mogą być choroby nowotworowe Czy alkohol jest przyczyną raka? Alkoholizm: objawy ostrzegawcze Zanim u alkoholika rozwiną się wyżej wymienione objawy, można rozpoznać u niego symptomy ostrzegawcze alkoholizmu. Są one często bardzo subtelne i nie rzucają się w oczy, ale powinny zwiększyć czujność osób, które na co dzień przebywają z osobą zagrożoną chorobą alkoholową. Należą do nich: regularne i codzienne wypijanie co najmniej 2 piw lub 2 lampek wina lub 50 g wódki, jednorazowe wypijanie płynów zawierających więcej niż 100 g ETOH (litr wina lub ćwierć litra wódki lub 5 dużych piw); alkoholizm oznacza również rozpoczynanie dnia od wypicia alkoholu, tzw. poranne piwo, szukanie okazji do picia – częstsze niż dotychczas imprezowanie, wychodzenie "na piwo", spożywanie alkoholu do posiłków, picie alkoholu, by "załagodzić" objawy jego wcześniejszego spożycia, tzw. klinowanie, trudności z przypomnieniem sobie, co działo się konkretnego dnia po spożyciu alkoholu, wsiadanie "za kółko" po alkoholu, proponowanie alkoholu na imprezach, ponaglanie innych i zachęcanie do częstszego wypijania "kolejek", diametralna zmiana zachowania po alkoholu – potencjalny alkoholik po wypiciu staje się bardziej pewny siebie, ekstrawertyczny, wyluzowany, pozbywa się kompleksów i zahamowań, picie w sytuacjach stresowych – sięganie po alkohol w stanach wzmożonego napięcia nerwowego, po doznaniu jakiejś przykrości, niepowodzenia, w ramach odprężenia po ciężkim dniu, stopniowe zwiększanie tolerancji na alkohol (tzw. "mocna głowa"), picie aż do "urwania filmu", picie w samotności, w ukryciu, alkoholizm to również rozdrażnienie w sytuacjach utrudnionego kontaktu z alkoholem. Objawy, które powinny szczególnie niepokoić to traktowanie picia jako sposobu na ukojenie nerwów czy zapomnienie o nieprzyjemnym wydarzeniu bądź uczuciu. Zagrożenie alkoholizmem występuje, jeśli u danej osoby w ciągu pół roku co najmniej 2 razy wystąpił któryś z wymienionych sygnałów ostrzegawczych. Alkoholizm: kto jest nim szczególnie zagrożony? Na uzależnienie od alkoholu mogą być podatne przede wszystkim: osoby, w których otoczeniu zawsze pito dużo alkoholu, osoby pijące dużo alkoholu już w młodym wieku, osoby łatwo ulegające presji otoczenia, wrażliwe na krytykę, słabe psychicznie, często popadające w przygnębienie, osoby, dla których zapijanie problemów stało się sposobem "radzenia" sobie z nimi. Czytaj również: Płodowy zespół alkoholowy (FAS) - objawy Depresja alkoholowa - rodzaje, objawy, leczenie Kobiecy alkoholizm: kobieta w alkoholowej pułapce Syndrom DDA (dorosłe dzieci alkoholików) - objawy i zasady terapii Współuzależnienie: objawy i leczenie miesięcznik "Zdrowie" Wirtualny alkomat - skorzystaj z kalkulatora promili Krok 1 z 3, podaj swoje informacje Spożycie alkoholu Na pusty żołądek Po małym posiłku Po dużym posiłku Więcej z działu Zdrowie psychiczne

czy czlowiek po alkoholu jest szczery