Stwierdzono w nim, że w przypadku inwestycji w obcym środku trwałym (budynku) podatnik winien dokonać korekty zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT. Przypomnijmy, że w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o PIT podatnik zalicza (z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł), należy Art. 561. żądanie wymiany rzeczy lub usunięcia wady. § 1. Jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może żądać wymiany rzeczy na wolną od wad albo usunięcia wady. § 2. Sprzedawca jest obowiązany wymienić rzecz wadliwą na wolną od wad lub usunąć wadę w rozsądnym czasie bez nadmiernych niedogodności dla kupującego. § 3. Pytanie: Czy sprzedaż na rzecz pracowników podlega zwolnieniu od obowiązku ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 oraz załącznika do rozporządzenia MRiF z 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących stanowiącego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7–11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Obowiązek podatkowy przy sprzedaży usług elektronicznych powstaje zatem w dacie wykonania usługi. W razie wcześniejszego otrzymania zapłaty za usługę świadczoną VAT i akcyza - Sprzedaż środka trwałego a kasa fiskalna - Prowadzę działalność gospodarczą. Obrotu nie ewidencjonuję na kasie fiskalnej, bowiem sprzedaż na rzecz osób fizycznych jest poniżej 40.000 zł. penggunaan listrik berikut yang dapat membahayakan keselamatan adalah. Ustawa o VAT przewiduje kilka sytuacji, które umożliwiają zastosowanie zwolnienia z konieczności ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej. Jedną z nich jest spełnienie limitu obrotu, który wynosi 20 tysięcy złotych. Jeśli w danym roku podatkowym zamkniemy się ze sprzedażą w tej kwocie, nie mamy obowiązku kupować urządzenia. Co jednak, jeśli chcemy dokonać sprzedaży środka trwałego, który bardzo często ma dość dużą wartość? Środek trwały – co to jest? Środki trwałe w firmie są często mylone z wyposażeniem. Tymczasem kryteria są dość jasno określone. O środku trwałym możemy mówić w przypadku aktywów: których okres użyteczności jest dłuższy niż rok, są kompletne i zdatne do użytku, zostały przeznaczone na potrzeby danej firmy. Mogą to być więc: nieruchomości, samochody, maszyny, komputery. Już na pierwszy rzut oka widać więc, że ich cena może niejednokrotnie przekraczać 20 tysięcy złotych lub dość mocno podnosić wartość uzyskanego obrotu. Czy sprzedaż takich aktywów skutecznie uniemożliwia skorzystanie ze zwolnienia z kasy fiskalnej? Okazuje się, że nie. Wszystkie wątpliwości rozwiewa Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, a dokładniej to załącznik do tego dokumentu. Pkt. 47 mówi, że zwolniona z konieczności ewidencjonowania jest sprzedaż towarów i usług, które zostały zaliczone do środków trwałych. Dotyczy to także wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Jest tu jednak jeden warunek – na całą kwotę takiej sprzedaży musi zostać wystawiona faktura. Dotyczy to zarówno transakcji z inną firmą, jak i osobą prywatną. W tym przypadku możemy wystawić fakturę na osobę prywatną z pominięciem paragonu fiskalnego – co bardzo często jest niezgodne z przepisami. Jak więc liczyć kwotę obrotu? Kwotę obrotu, która uprawnia nas do zastosowania zwolnienia, liczymy więc tak, jakby sprzedaży środka trwałego nie było wcale. Pamiętajmy jednak, że dotyczy to tylko wyliczenia wyżej wspomnianego limitu. Uzyskane pieniądze stanowią nasz przychód i muszą zostać rozliczone w księgach podatkowych, a tym samym musimy zapłacić od nich podatek. Nie wliczą się jednak do kwoty 20 tysięcy, którą mamy do dyspozycji rocznie na prowadzenie sprzedaży osobom nieprowadzącym działalności gospodarczej. Mamy więc do czynienia ze zgoła inną sytuacją niż opisana w interpretacji indywidualnej z dnia 24 sierpnia 2018 r., nr która mówi, że przy ustalaniu faktycznej kwoty obrotu musimy wliczyć także sprzedaż wymienioną w załączniku (z wyłączeniem pozycji 35. oraz właśnie 47.). Sprzedaż aktywów firmowych, które zostały zaliczone w poczet środków trwałych, nie wpływa na wykorzystanie limitu zwolnienia z kasy fiskalnej. Nie ma więc żadnych powodów do obaw. Pamiętajmy jednak, by zawsze wystawiać fakturę, na podstawie której z takiego zwolnienia skorzystamy. Bez niej Urząd Skarbowy może mieć do nas pretensje. - Prowadzę sklep z częściami samochodowymi. Nie jestem podatnikiem VAT. Sąsiad – osoba fizyczna – zamierza ode mnie odkupić używany w działalności gospodarczej metalowy regał magazynowy o wartości 1700 zł. Regał ujęty był w ewidencji wyposażenia. Jak zaksięgować i udokumentować taką operację? – pyta czytelnik. Handel częściami samochodowymi na rzecz osób fizycznych związany jest z obowiązkiem ewidencjonowania sprzedaży na kasie fiskalnej. Podatnik z całą pewnością taką kasę posiada. Według art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Każda sprzedaż na rzecz osoby fizycznej powinna być wykonywana z użyciem kasy fiskalnej, z pewnymi wyjątkami, które jednak w tym przypadku nie znajdują zastosowania. Przedsiębiorca ma obowiązek wydać sąsiadowi paragon z kasy fiskalnej. Stanowi o tym § 3 ust. 1 oraz § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia ministra finansów z 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (DzU poz. 363). Powołane regulacje stanowią, że podatnicy prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas. Podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny. Nowa kategoria Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 6 ww. rozporządzenia paragon fiskalny powinien zawierać nazwę towaru pozwalającą na jednoznaczną jego identyfikację. Jeżeli do tej pory podatnik nie wykonał podobnej sprzedaży, to oznacza to, że przed wykonaniem transakcji powinien wprowadzić do pamięci kasy nazwę sprzedawanego wyposażenia. Do pamięci kasy może wprowadzić towar pod nazwą: „używany regał magazynowy". Po zakończonej sprzedaży za dany dzień – tak jak zwykle – należy sporządzić raport dobowy. Raport może być wykonany także następnego dnia, ale nie później niż przed pierwszą sprzedażą w dniu następnym. Natomiast, po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, należy sporządzić raport fiskalny okresowy (miesięczny) w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu. Miesięczny lub dobowy Raport fiskalny dobowy bądź miesięczny są podstawą do zaksięgowania sprzedaży w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. To, który dokument będzie księgowany, zależy od podatnika. Ustawodawca dopuszcza dwa rozwiązania. Przepisy § 20 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (tekst jedn. DzU z 2014 ze zm.) stanowią, że podatnicy, którzy ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących, dokonują zapisów w księdze na podstawie danych wynikających z raportów dobowych. Podatnicy mogą także dokonywać zapisów w księdze na podstawie danych wynikających z raportów miesięcznych. W innej kolumnie... Należy zwrócić uwagę na to, że w raporcie – czy to dobowym, czy miesięcznym – sprzedaż wyposażenia nie będzie nigdzie wyodrębniona. Wartość sprzedaży będzie ukryta w sumie sprzedaży w danym miesiącu. Należy ją wyodrębnić z raportu w celu zaewidencjonowania w kolumnie 8 podatkowej księgi. Do kolumny 7 przedsiębiorca powinien przenieść z raportu sprzedaż części samochodowych (towarów handlowych), natomiast w kolumnie 8 należy ująć wartość sprzedanego wyposażenia. Nie ma precyzyjnych unormowań jak ująć zapis w księdze w opisanych okolicznościach. ...jednym zapisem Księgowanie można wykonać jednym zapisem – w jednym wierszu księgi wykazując w kolumnie 7 sprzedaż towarów, a w kolumnie 8 sprzedaż wyposażenia. Suma sprzedaży zostanie wykazana w kolumnie 9 „Razem przychód". Podstawą do zaksięgowania będzie jeden raport, odpowiednio: dobowy lub miesięczny. W kolumnie 3 „Numer dowodu księgowego" należy wpisać numer raportu. Jeżeli sąsiad nie zażądał wystawienia faktury, poza paragonem sprzedaży czytelnik nie musi wystawiać żadnego innego dokumentu. Sprzedane wyposażenie należy wykreślić z ewidencji wyposażenia. W ewidencji trzeba podać datę likwidacji (w tym również datę sprzedaży) oraz przyczynę likwidacji wyposażenia. Wymaga tego § 4 ust. 3 rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir. W przypadku czytelnika w przyczynie likwidacji należy wpisać „sprzedaż wyposażenia". - Prowadzę stację kontroli pojazdów. Jestem podatnikiem VAT. Ewidencję księgową prowadzę w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W działalności gospodarczej wykorzystuję podnośnik o wartości kilku tysięcy złotych, który kupiłem jeszcze przed rozpoczęciem działalności i nigdy nie został wprowadzony do majątku firmy – ani do ewidencji wyposażenia, ani do ewidencji środków trwałych. Czy sprzedaż podnośnika powinienem rozliczyć jako przychód z działalności gospodarczej? – pyta czytelnik. Opodatkowaniu w prowadzonej działalności gospodarczej podlegają przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą. Warunkiem rozpoznania przychodu jest to, żeby określony składnik majątku był wykorzystywany w firmie. Przy czym nie chodzi tu tylko o obecnie używane składniki majątku, ale także o sprzęt, maszyny, itp., które kiedykolwiek były używane w firmie. Ważny stan faktyczny Dla rozpoznania przychodu bez znaczenia jest to, czy dana ruchomość była ujęta w ewidencji środków trwałych czy nie. Okoliczność ta jest istotna jedynie z punktu widzenia możliwości księgowania odpisów amortyzacyjnych. Także termin nabycia nie ma znaczenia. Ważne jest czy – obiektywnie rzecz biorąc – podnośnik miał cechy środka trwałego. W opisanych okolicznościach warunki te są spełnione: podnośnik jest własnością podatnika, był wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością dłużej niż rok, jego wartość wynosi kilka tysięcy złotych. Faktura lub paragon Sprzedaż należy udokumentować fakturą bądź paragonem – w zależności od tego, kto jest nabywcą towaru. Ponieważ przedsiębiorca jest czynnym podatnikiem VAT, konieczne będzie rozliczenie należnego VAT, mimo że przy nabyciu podnośnika prawo do odliczenia podatku naliczonego nie zostało zrealizowane. Od stycznia 2014 r. nie obowiązuje już w VAT zwolnienie od opodatkowania towarów używanych (ruchomości), których okres używania przez podatnika wynosił co najmniej pół roku. Kwotę netto uzyskaną ze sprzedaży podnośnika należy ująć w podatkowej księdze jako „Pozostałe przychody". Należny VAT należy wykazać w rejestrach VAT sprzedaży, a następnie przenieść do deklaracji VAT-7. - Rozliczam się w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Prowadzę firmę remontowo-budowlaną. Chcę sprzedać używaną w działalności przyczepę samochodową lekką, która była ujęta w ewidencji wyposażenia. Wartość przyczepki w momencie jej zakupu wynosiła 2300 zł. Czy kwota uzyskana ze sprzedaży będzie opodatkowana ryczałtem? – pyta czytelnik. Przychód uzyskany ze sprzedaży wyposażenia będzie podlegał opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zasady opodatkowania ryczałtem reguluje ustawa z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 2180 ze zm; dalej: ustawa). Według art. 6 ust. 1 ustawy opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej. Stawka 3 proc. Przychód uzyskany ze sprzedaży będzie opodatkowany podatkiem w wysokości 3 proc. Tak wynika z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. f ustawy. Przepis wskazuje, że ryczałt w stawce 3 proc. ma zastosowanie do przychodu z odpłatnego zbycia ruchomych składników majątku wykorzystywanych w pozarolniczej działalności gospodarczej, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z tej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat. Regulację tę stosuje się do: - środków trwałych podlegających ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, - składników majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o PIT (o wartości do 3500 zł), z wyłączeniem składników, których wartość początkowa nie przekracza 1500 zł, - składników majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych. W opisanej sprawie przedmiotem sprzedaży jest wyposażenie o wartości powyżej 1500 zł. Oznacza to konieczność opodatkowania uzyskanego przychodu. Koniecznie na kasie Nabywca przyczepki zapewne zażąda wystawienia faktury. Pomimo tego, że sprzedaż będzie udokumentowana fakturą, konieczne jest także wydanie paragonu z kasy fiskalnej. Przedmiotem sprzedaży jest bowiem przyczepka sklasyfikowana pod symbolem PKWiU Stosownie do § 4 ust. 1 pkt 1 lit. e rozporządzenia ministra rozwoju i finansów z 16 grudnia 2016 r. (DzU poz. 2177) w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących podatnik nie ma prawa do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, w przypadku dostawy przyczep i naczep; kontenerów (PKWiU Sprzedaż, w opisanym przypadku, będzie więc dokumentowana zarówno paragonem, jak i fakturą. Zapis w ewidencji przychodów będzie jednak dokonany na podstawie sporządzonego raportu dobowego bądź miesięcznego. Jaka podstawa Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia ministra finansów 17 grudnia 2002 r. w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (tekst jedn. DzU z 2014, poz. 701), zapisy w ewidencji są ujmowane na podstawie faktur, faktur VAT RR, rachunków oraz dokumentów celnych, jeżeli sprzedaż jest udokumentowana fakturami, a w przypadku sprzedaży bez faktur – na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie jest wykazana wartość tych przychodów za ten dzień z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Podatnicy rejestrujący sprzedaż za pomocą kasy fiskalnej obowiązani są jednak do księgowania przychodów w ewidencji na podstawie danych wynikających z raportów dobowych lub raportów miesięcznych. Tak stanowi § 3 ust. 2 i 3 wspomnianego rozporządzenia. Na odwrocie raportu będącego podstawą do księgowania podatnik ma obowiązek wpisać łączną wartość przychodów wynikającą z tego raportu, z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Przykład Gdyby podatnik księgował raport miesięczny, to na jego odwrocie powinien podać łączną wartość uzyskanych przychodów w danym miesiącu, a także wskazać, ile uzyskał przychodów opodatkowanych stawką 3 proc. ryczałtu (tu: sprzedaż wyposażenia) oraz przychodów opodatkowanych stawką 5,5 proc. (tu: usług budowlanych). Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnicy, którzy ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących, nie wpisują do ewidencji kwot wynikających z faktur dokumentujących sprzedaż uprzednio zarejestrowaną przy zastosowaniu kas rejestrujących, natomiast są obowiązani do połączenia w sposób trwały zwróconych oryginałów paragonów fiskalnych z kopiami wystawionych faktur. Egzemplarz faktury, który pozostał u podatnika, powinien być spięty z paragonem i przechowywany razem z pozostałą dokumentacją. Trzeba wykreślić Przedsiębiorcy rozliczający się w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mają obowiązek prowadzić ewidencję wyposażenia. Obowiązek ten wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy ewidencja wyposażenia powinna zawierać datę likwidacji wyposażenia (datę sprzedaży) oraz przyczynę likwidacji wyposażenia. Podatnik powinien wpisać w ewidencji datę sprzedaży przyczepki, a w przyczynie likwidacji odnotować: „sprzedaż wyposażenia". Witam,Bardzo proszę o pomoc – prowadzę Ośrodek Szkolenia Kierowców i aktualnie jest on zawieszony. Od 1 marca miałem obowiązek instalacji kasy fiskalnej, ale z racji zawieszenia w Urzędzie Skarbowym złożyłem pismo, że instalacja kasy będzie odroczona z uwagi na zawieszenie działalności. Jednak podjąłem decyzję o zamknięciu ośrodka i zamierzam sprzedać dwa samochody (środki trwałe) w okresie zawieszenia – wiem, że jest to jak się będzie miała sprzedaż środka trwałego do kasy fiskalnej? Jeśli sprzedałbym to osobie fizycznej czy nie powstanie obowiązek zakupu kasy pomimo zawieszenia? Dodam, że nie jestem VATowcem i nie zamierzam odwieszać działalności, tylko od razu po sprzedaży ją zamknąć. Kasa fiskalna w biurze rachunkowym. Czy biuro rachunkowe może zrezygnować ze stosowania kasy fiskalnej, gdy świadczone usługi nie stanowią doradztwa a kwota obrotu nie przekroczyła limitu 20 000 zł? Świadcząc usługi księgowe (polegające na prowadzeniu ksiąg podatkowych, rejestrów VAT oraz innych ewidencji do celów podatkowych) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych biuro rachunkowe może korzystać ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wskazanych usług ze względu na nieprzekroczenie w poprzednim roku podatkowym kwoty obrotu zrealizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w wysokości 20 000 zł. Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 22 lutego 2021 r., nr Kasa fiskalna przy świadczeniu usług na rzecz osób fizycznych Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy o VAT (dalej także "ustawa"). Obowiązek ten dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Przy czym, na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa. Zwolnienia od obowiązku posiadania kasy fiskalnej W stanie prawnym od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem. Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe). Według § 3 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r.: 1) podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty zł. 2) podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty zł. Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia, zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do ewidencjonowania lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania. Jak stanowi § 5 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie zł. Z kolei stosownie do § 5 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie zł. Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej ma charakter podmiotowy, tj. dotyczy podmiotu. Natomiast w myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku. Powyższe zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczy przedmiotu działalności. Jak już wcześniej wspomniano – w kwestii prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej – ustawodawca przewidział zwolnienia podmiotowe (§ 3 rozporządzenia), jak i przedmiotowe (§ 2 rozporządzenia) z tego obowiązku. Należy jednak zauważyć, że wykonywanie przez podatnika czynności wymienionych w § 4 rozporządzenia wyklucza możliwość zastosowania przez niego zwolnień określonych w § 2 i § 3 rozporządzenia. Zatem bezwzględnemu obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od przysługującego podatnikowi zwolnienia od tego obowiązku na podstawie § 2 i § 3 powołanego rozporządzenia, podlegają czynności wymienione w § 4 rozporządzenia, dokonywane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. I tak, w myśl § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia – zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług: przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyłączeniem przewozów wymienionych w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia, przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami, naprawy pojazdów silnikowych oraz motorowerów (w tym naprawy opon, ich zakładania, bieżnikowania i regenerowania), w zakresie wymiany opon lub kół dla pojazdów silnikowych oraz motorowerów, w zakresie badań i przeglądów technicznych pojazdów, w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, z wyłączeniem usług świadczonych przez osoby wymienione w poz. 48 załącznika do rozporządzenia, prawniczych, z wyłączeniem usług określonych w poz. 27 załącznika do rozporządzenia, doradztwa podatkowego, związanych z wyżywieniem (PKWiU ex PKWiU PKWiU PKWiU ex wyłącznie: świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering), fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych, kulturalnych i rozrywkowych - wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe, związanych z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne. Usługi doradztwa podatkowego a kasa fiskalna Wyłączeniem ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej objęte zostały usługi doradztwa podatkowego (§ 4 pkt 2. lit. h rozporządzenia). Zaznaczyć należy, że wyłączenia te dotyczą czynności, a nie przedstawicieli zawodu. Termin „doradztwo” obejmować może szereg usług doradczych, np. podatkowe, gospodarcze, czy finansowe. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto udziela porad”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym „doradztwo” to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe. Zauważenia wymaga, że doradztwo podatkowe i związany z tym zawód doradcy podatkowego jest materią regulowaną ustawowo – ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 130 z późn. zm.), dalej ustawa o doradztwie podatkowym. Dla celów określenia czynności jakie może wykonywać doradca podatkowy został określony ustawowo zakres czynności uznawanych za czynności doradztwa podatkowego. Czynności doradztwa podatkowego – zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym – dla celów stosowania tej ustawy obejmują zatem: udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami; prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie; sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie; reprezentowanie podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1. wykonywanie niezależnego audytu funkcji podatkowej, o którym mowa w art. 20zo § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.). Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o doradztwie podatkowym, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do czynności wykonywanych na rzecz osób trzecich odpowiedzialnych za zaległości podatkowe oraz następców prawnych podatników, płatników lub inkasentów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.). Ustawa przywołując pojęcie usług w zakresie doradztwa (zakres tego pojęcia obejmuje również doradztwo podatkowe), nie odwołuje się jednak wprost do innych aktów prawnych, w tym do ustawy o doradztwie podatkowym, zatem do celów stosowania przepisu § 4 pkt 2 lit. h ww. rozporządzenia, definicją czynności doradztwa podatkowego, stworzoną na potrzeby uregulowania zawodu doradcy podatkowego, można posiłkować się jedynie pomocniczo – decydujące znaczenie ma więc w omawianym zakresie wykładnia językowa. W konsekwencji, biorąc pod uwagę wykładnię językową terminu „doradztwo” oraz potoczne rozumienie tego terminu, jak również brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o doradztwie podatkowym, należy zauważyć, iż doradztwo podatkowe sensu stricto obejmuje czynności polegające na udzielaniu porad z zakresu podatków czy też wskazywaniu sposobu postępowania w sprawie związanej z podatkami, w tym również na opracowaniu pewnej koncepcji czy strategii, którą podmiot np. podatnik może wykorzystać w prowadzonej przez siebie działalności np. do podjęcia lub zaniechania konkretnego działania. Tym samym z katalogu czynności uznawanych za doradztwo podatkowe w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym, do celów stosowania przepisu § 4 pkt 2 lit. h ww. rozporządzenia, za czynności o charakterze doradczym powinny zostać uznane tylko czynności polegające na udzielaniu takim podmiotom jak: podatnicy, płatnicy i inkasenci, osoby trzecie odpowiedzialne za zaległości podatkowe oraz następcy prawni podatników, płatników lub inkasentów, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami. Powyższe znajduje również potwierdzenie w uzasadnieniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2007 r., sygn. K 42/05. Usługi księgowe a kasa fiskalna Natomiast czynności polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych z istoty swej bliskie są działalności zawodowej osób uprawnionych do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, czyli czynnościom księgowym, a czynności polegające na sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych mają w znacznej mierze charakter techniczny, a nie prawny, choćby z tego względu, że sporządzane są na podstawie innych dokumentów, w szczególności ksiąg rachunkowych (vide uzasadnienie ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego). Tym samym czynności te nie stanowią doradztwa, o którym mowa w § 4 pkt 2 lit. H ww. rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, niezależnie od tego, że zostały uznane za czynności doradztwa podatkowego w rozumieniu ustawy o doradztwie podatkowym (art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 tej ustawy). Kasa fiskalna w biurze rachunkowym - zwolnienie Przyjrzyjmy się rozstrzygnięciu Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zawartym w interpretacji indywidualnej z 22 lutego 2021 r., nr Z opisu sprawy rozpatrywanej przez organ skarbowy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą – Biuro Rachunkowe i od lutego 2018 roku korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Zainteresowana w ramach działalności gospodarczej świadczy następujące usługi: kompleksowe usługi księgowe (polegające na prowadzeniu w imieniu i na rzecz podatników ksiąg podatkowych, rejestrów sprzedaży i zakupu VAT i innych ewidencji do celów podatkowych), usługi kadrowo-płacowe (naliczanie wynagrodzeń pracowników, prowadzenie akt osobowych naliczanie składek ZUS), obliczanie zaliczek na podatek dochodowy oraz sporządzanie deklaracji do ZUS i do Urzędu Skarbowego. Usługi świadczone są wyłącznie na rzecz klientów prowadzących działalność gospodarczą w ramach zawartych umów na obsługę świadczoną przez biuro rachunkowe. Okazjonalnie były również świadczone usługi polegające na sporządzeniu zeznania rocznego PIT-37 lub PIT-36 dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (od dwóch lat Wnioskodawczyni nie wykonuje żadnych usług dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej). Świadczone przez Zainteresowaną usługi zostały sklasyfikowane pod symbolem: PKWiU: – usługi rachunkowo-księgowe, PKD: Wnioskodawczyni w ramach zawartych umów posiada pełnomocnictwa do składania dokumentów w imieniu klienta (UPL-1) do Urzędu Skarbowego oraz do składania dokumentów do ZUS. Posiada uprawnienia do usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, (świadectwo kwalifikacyjne). Nie posiada jednak uprawnień do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego, nie zatrudnia również osób posiadających uprawnienia doradcy podatkowego. W ramach świadczonych usług udziela wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych podatnikom i płatnikom (wyłącznie klientom Biura, z którymi wiąże ją umowa o prowadzenie ksiąg podatkowych i innych ewidencji podatkowych). Nie udziela natomiast na ich zlecenie lub na ich rzecz porad ani opinii. W ramach świadczonych usług nie reprezentuje podatników, płatników w postępowaniu przed organami administracji publicznej oraz w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych. Nie świadczy usług doradztwa podatkowego. Dotychczas w żadnym z lat podatkowych Zainteresowana nie przekroczyła kwoty zł sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Usługi te bowiem były świadczone okazjonalnie i nigdy nie stanowiły głównego ani nawet znaczącego źródła przychodu. Stosując się do błędnej wykładni przepisów obowiązujących w 12/2014 roku Wnioskodawczyni zakupiła kasę fiskalną, która została zafiskalizowana 12 stycznia 2015 r. Zainteresowana od stycznia 2015 roku prowadziła ewidencję sprzedaży przy użyciu kas fiskalnych. Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczyły rezygnacji z prowadzenia ewidencji z zastosowaniem kas fiskalnych, zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z dnia 9 kwietnia 2015 r. Dyrektor KIS wskazał, że przepis § 4 pkt 2 lit. h rozporządzenia nie będzie miał zastosowania do świadczonych przez Wnioskodawczynię kompleksowych usług księgowych (polegających na prowadzeniu w imieniu i na rzecz podatników ksiąg podatkowych, rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i innych ewidencji do celów podatkowych), kadrowo-płacowych (naliczanie wynagrodzeń pracowników, składek ZUS, prowadzenie akt pracowniczych, obliczanie zaliczek na podatek dochodowy) oraz sporządzania deklaracji do ZUS i do Urzędu Skarbowego. Wnioskodawczyni ponadto wskazała, że w ramach świadczonych usług nie reprezentuje podatników w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych. Zainteresowana nie świadczy usług doradztwa podatkowego. Zainteresowana okazjonalnie świadczyła usługi polegające na sporządzaniu zeznania rocznego PIT-36 lub PIT-37 dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (od dwóch lat Wnioskodawczyni nie wykonuje żadnych usług dla osób nieprowadzących działalności gospodarczej). W konsekwencji, Wnioskodawczynię świadczącą kompleksowe usługi księgowe (polegające na prowadzeniu w imieniu i na rzecz podatników ksiąg podatkowych, rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i innych ewidencji do celów podatkowych), kadrowo-płacowych (naliczanie wynagrodzeń pracowników, składek ZUS, prowadzenie akt pracowniczych, obliczanie zaliczek na podatek dochodowy) oraz sporządzania deklaracji do ZUS i do Urzędu Skarbowego nadal obowiązują zasady ogólne, ponieważ nie świadczy usług doradczych. Oznacza to, że świadcząc usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych może ona korzystać ze zwolnienia podmiotowego z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wskazanych usług ze względu na nieprzekroczenie w poprzednim roku podatkowym kwoty obrotu zrealizowanego na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w wysokości zł. Tym samym, jak uznał organ skarbowy, Wnioskodawczyni może w dowolnym miesiącu zrezygnować z ewidencjonowania sprzedaży ww. usług przy pomocy kasy rejestrującej. Przedsiębiorca, który dokonuje likwidacji działalności gospodarczej zobowiązany jest do dopełnienia formalności z tym związanych m. in. zamknięcia prowadzonych ewidencji. W artykule pomocy, krok po kroku opisujemy jak powinna być przeprowadzona likwidacja działalności w systemie Przedsiębiorca w przypadku zamknięcia działalności zobowiązany jest do złożenia formularza CEIDG-1 w urzędzie gminy w terminie 7 dni od daty zakończenia wykonywania działalności (czynność należy wykonać poza systemem). Wówczas informacja o wyrejestrowaniu działalności na podstawie CEIDG-1 zostanie również przesłana do US i ZUS. Likwidacja działalności a ZUS - wyrejestrowanie przedsiębiorcy i pracowników W związku z likwidacją działalności gospodarczej należy dokonać wyrejestrowania: właściciela firmy, osoby współpracującej, pracowników z ZUS na druku ZUS ZWUA w ciągu 7 dni od daty, od której wygasł tytuł do ubezpieczeń. Aby wygenerować ZUS ZWUA w systemie należy przejść do zakładki: START » ZUS » DEKLARACJE ZGŁOSZENIOWE » DODAJ DEKLARACJĘ » ZGŁOSZENIE DO WYREJESTROWANIA Z UBEZPIECZEŃ (ZUS ZWUA). Wówczas należy wskazać osobę, która ma zostać wyrejestrowana z ZUS, tj. właściciela, osobę współpracującą lub pracownika. Wysyłka deklaracji następuje poprzez jej zaznaczenie i wybranie z górnego menu WYŚLIJ/EKSPORTUJ » WYŚLIJ DO ZUS. Więcej na temat wyrejestrowania z ZUS w artykule: Deklaracje zgłoszeniowe ZUS w systemie Jeśli przedsiębiorca ma zgłoszonych członków rodzin (swoich lub pracowników) do ubezpieczenia zdrowotnego to dodatkowo należy dokonać ich wyrejestrowania na formularzu ZUS ZCNA. Wyrejestrowanie z VAT Dokonując likwidacji działalności, czynny podatnik VAT ma obowiązek złożenia druku VAT-Z informującego o zaprzestaniu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (dokument jest podstawą do wykreślenia przedsiębiorcy z rejestru jako podatnika VAT). Formularz VAT-Z należy złożyć do urzędu skarbowego w terminie 7 dni od dnia zaprzestania tych czynności. Druk ten należy sporządzić i wysłać poza systemem. Remanent likwidacyjny dla celów PIT W przypadku likwidacji działalności, należy sporządzić spis z natury dla celów PIT, w którym uwzględniony powinien być majątek pozostający w działalności na dzień likwidacji. Spis ten obejmuje towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze. Spis ten należy sporządzić nawet jeżeli jego wartość wynosi 0 zł. W celu wprowadzenia remanentu likwidacyjnego do systemu, należy przejść do zakładki: EWIDENCJE » REMANENTY » DODAJ REMANENT » REMANENT LIKWIDACYJNY. W wyświetlonym oknie należy wprowadzić datę sporządzenia remanentu (tj. datę likwidacji działalności) i jego wartość. Temat wprowadzania remanentu w systemie omawia artykuł: Remanenty - jak je wprowadzić w systemie? Podczas inwentaryzacji pomocne może być zestawienie stanów magazynowych (w przypadku korzystania z pakietu z rozszerzonym magazynem). W celu wygenerowania stanów magazynowych należy przejść do zakładki: MAGAZYN » PRODUKTY » DRUKUJ » ZESTAWIENIE STANÓW (PDF) lub ZESTAWIENIE STANÓW (XLSX). Zestawienie stanów co do zasady może posłużyć jako spis z natury, w przypadku gdy wartości na nim wskazane będą przedstawiały rzeczywisty stan towarów i materiałów znajdujący się na magazynie. Remanent likwidacyjny dla celów VAT Likwidując działalność czynni podatnicy mają obowiązek sporządzenia remanentu likwidacyjnego dla celów VAT. Dokonują tego analogicznie jak w przypadku spisu z natury dla celów PIT, uwzględniając w nim dodatkowo składniki majątku - środki trwałe czy wyposażenie przy zakupie których mieli prawo do odliczenia podatku VAT (niezależnie czy skorzystali z tego prawa czy nie). Aby ująć wartość remanentu likwidacyjnego dla celów VAT w odpowiedniej pozycji deklaracji VAT, należy przejść do zakładki: EWIDENCJE » REJESTR VAT SPRZEDAŻY » DODAJ WPIS, gdzie należy kliknąć na opcję BRAK KONTRAHENTA i wprowadzić numer sporządzonego spisu z natury. W podzakładce ZAAWANSOWANE zaznaczyć opcję LIKWIDACYJNY SPIS Z NATURY i w polu PODATEK NALEŻNY wprowadzić wartość podatku VAT wynikającą z remanentu. Wykaz składników majątku Przedsiębiorca w momencie likwidacji, zobowiązany jest również do sporządzenia wykazu składników majątku firmy, który obejmuje: środki trwałe, wyposażenie, towary handlowe, materiały, wszystkie inne składniki, w tym również niskocenne - nieujęte w ewidencji wyposażenia / środków trwałych. Wykaz ten nie jest przekazywany do urzędu. Należy go przechowywać przez okres 5 lat i udostępnić tylko na żądanie organów podatkowych. Nie jest on również uwzględniany na gruncie podatkowym. Dopiero w momencie sprzedaży składnika z wykazu po likwidacji firmy należy zapłacić przypadku sprzedaży środków trwałych przed upływem 6 lat (licząc od miesiąca następującego po ich wycofaniu na skutek likwidacji działalności), uzyskany przychód będzie stanowił przychód z działalności od którego konieczne będzie opłacenie podatku dochodowego. Temat ten omawia artykuł: Sprzedaż środka trwałego wycofanego z działalności lub po jej zakończeniu Likwidacja działalności a kasa fiskalna W momencie zakończenia pracy z kasą fiskalną online (zgodnie z § 31. Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących), podatnik zobowiązany jest do: wygenerowania raportu fiskalnego dobowego, dokonania odczytu pamięci, po (automatycznym lub przy pomocy serwisanta) przejściu kasy w tryb tylko do odczytu, poprzez wystawienie raportu fiskalnego rozliczeniowego lub łącznego raportu fiskalnego rozliczeniowego i sporządzenia protokołu z wykonanej czynności, złożenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego protokołu z odczytu pamięci fiskalnej kasy z załączonym raportem fiskalnym rozliczeniowym bądź łącznym raportem fiskalnym rozliczeniowym - w terminie 5 dni licząc od dnia sporządzenia danych dokumentów, złożenia do naczelnika US wniosku o wyrejestrowanie kasy. Ostatnie deklaracje podatkowe Za ostatni miesiąc prowadzenia działalności (nawet jeżeli działalność zostanie zamknięta w trakcie miesiąca), należy wygenerować i wysłać deklarację rozliczeniowe: ZUS DRA JPK V7M / JPK V7K - w przypadku czynnych podatników VAT oraz wyliczyć zaliczkę na PIT, złożyć informację podsumowującą VAT UE - jeśli w danym okresie miały miejsce transakcje wewnątrzwspólnotowe zobowiązujące do jej złożenia. Deklaracja ZUS DRA Aby wygenerować deklarację ZUS DRA należy przejść do zakładki: START » ZUS » DEKLARACJE ROZLICZENIOWE » DODAJ DEKLARACJE. Jeśli zamknięcie działalności nastąpi w trakcie miesiąca, przy generowaniu deklaracji należy zaznaczyć opcję CZĘŚCIOWE SKŁADKI i wpisać liczbę dni prowadzenia działalności z uwzględnieniem świąt, sobót i niedziel. W ten sposób w deklaracji zostaną wykazane składki za tę część miesiąca, w którym była prowadzona działalność. Zaliczka na PIT Zaliczkę na PIT wylicza się w zakładce: START » PODATKI » PODATEK DOCHODOWY » WYLICZ PODATEK, gdzie należy wskazać ostatni miesiąc, w którym prowadzona była działalność. JPK V7 Aby wygenerować z systemu JPK_V7, należy przejść do zakładki: START » PODATKI » JEDNOLITY PLIK KONTROLNY » DODAJ » DODAJ JPK V7 a następnie oznaczyć jako CEL: ZŁOŻENIE DEKLARACJI i wybrać miesiąc za który ma zostać sporządzony plik. Zeznanie roczne za ostatni rok prowadzenia działalności Zeznanie roczne generowane jest na podstawie wyliczonych w trakcie roku zaliczek na PIT w systemie i powinno być złożone w terminie: do 30 kwietnia za rok poprzedni - zeznanie roczne PIT-36 i PIT-36L do 28 lutego (lub 29 lutego w roku przestępnym) za rok poprzedni - zeznanie roczne PIT-28 Jeżeli zamknięcie działalności nastąpiło w trakcie roku, należy wygenerować wszystkie pozostałe do końca roku zaliczki na PIT przez opcję: START » PODATKI » PODATEK DOCHODOWY » WYLICZ PODATEK. Po dokonaniu powyższego możliwe będzie wygenerowanie zeznania rocznego, poprzez zakładkę: START » PODATKI » DEKLARACJE ROCZNE » DODAJ DEKLARACJĘ. Jeśli działalność likwidowana jest w trakcie roku podatkowego, to nie ma możliwości od razu wygenerowania zeznania rocznego ponieważ ich wzory publikowane są przez Ministerstwo Finansów dopiero na przełomie roku podatkowego. Archiwizacja dokumentów firmowych W momencie likwidacji działalności, należy również zamknąć prowadzoną KPIR oraz wydrukować i przechowywać dokumentację związaną z prowadzoną działalnością przez okres co najmniej 5 lat licząc od zakończenia roku podatkowego, w którym upłynął termin zapłaty podatku. W tym celu pomocna jest funkcja zbiorczego generowania wydruków w systemie, która wyświetla się po rozwinięciu paska skrótów i kliknięciu na ikonę drukarki. Więcej na ten temat w artykule: Zbiorcze generowanie wydruków w systemie Przechowywanie danych w systemie - wygaśnięcie pakietu Dostęp do danych oraz możliwość rozliczeń podatkowych na koncie w systemie będzie aktywny do momentu, w którym będzie ważny pakiet. Jeśli pakiet nie zostanie przedłużony nastąpi automatyczna blokada dostępu do danych. Co ważne, wprowadzone dane nie zostaną usunięte, a jedynie nie będą widoczne (pod warunkiem, że użytkownik samodzielnie nie usunie konta w systemie lub danych na nim zawartych). Dane przechowywane są zgodnie z regulaminem przez okres 5 lat. Aby ponownie uzyskać dostęp do danych po wygaśnięciu ważności pakietu, konieczne jest jego przedłużenie na okres co najmniej 1 miesiąca. Po przedłużeniu pakietu dostęp do danych na koncie zostanie odblokowany. Przedłużenie pakietu omawia artykuł: Przedłużenie pakietu w systemie Przypomnienia systemu - jak wyłączyć? W systemie można również wyłączyć powiadomienia przychodzące na adres mailowy dotyczące zdarzeń wskazanych w kalendarzu m. in. terminy zapłaty podatków. Aby tego dokonać należy przejść do zakładki: START » TERMINARZ » AKCJE » PRZYPOMNIENIA. Wówczas w polu PRZYPOMINAJ należy wybrać NIGDY. Więcej na temat wyłączania przypomnień znajduje się w artykule: Jak wyłączyć powiadomienie przychodzące na adres mailowy? Możliwe jest również wyłączenie wszystkich powiadomień systemowych, przychodzących na adres mailowy, przechodząc do zakładki: USTAWIENIA » INNE » UŻYTKOWNICY, gdzie należy zaznaczyć adres e-mail, po czym z górnego menu wybrać MODYFIKUJ » MODYFIKUJ, następnie POWIADOMIENIA: WYŁĄCZONE. Więcej szczegółów na temat powiadomień wysyłanych na e-mail znajduje się w artykule: Użytkownicy w systemie

sprzedaż środka trwałego a kasa fiskalna